Ware verhaal

Daar is tans wêreldwyd ʼn herontdekking van die Christendom se kontemplatiewe en mistieke tradisie. As Stilte Praat, is die outobiografiese vertelling van ʼn gesprek – geestelike begeleiding – met ʼn Katolieke non. Dit dek ʼn belangrike en bepalende tydperk van 11 jaar in die skrywer se lewe, hy kom geestelik letterlik tot verhaal. Die gesprekke is merkwaardig, veelvlakkig, insiggewend en betekenisvol. Hy betree versigtig nuwe geestelike horisonne en gee ʼn vergesig op die verborge Christelike mistiek van geleidelike verdieping en rypwording. Die skrywer takel die harde werk van selfondersoek en oorpeinsing en delf algaande die uitnodiging na lewe sonder einde. Die Nederlanders praat van ʼn teks om “van stil te word”. As Stilte Praat spreek van deurleefde geestesaanskoue waar stilte, oorpeinsing en uitdagings sakramentele gereedskapsmiddele word vir dieper wese en wording. Kontemplasie gebeur inderdaad wanneer die stilte praat.

Terwyl die oorlog voortwoed, stel die Britse offisiere Lords Roberts en Kitchener, die verskroeideaardebeleid en konsentrasiekampe in. Malie en haar familie beleef dié verskrikking persoonlik.

Boonop teister die Engelse offisier op sy swewende perd Malie en haar geliefdes soos die onafwendbare noodlot. Die kwelvraag is: het die vloek wat sy uitgespreek het, omgeswaai en volg dit haar en haar nageslag vergeldend? Waar lê die waarheid?

Die verhaal is gegrond op ware vertellings van Maria Magdalena Johanna Grobler wat in 1952 op haar verjaarsdag – vyftig jaar na die sluiting van die Vrede van Vereeniging op 31 Mei 1902 – op oudioband opgeneem is.

Die verhaal is hoofsaaklik gebaseer op ware gebeure, maar is inderwaarheid ʼn vermenging van feite en fiksie. Daar is ʼn Learjet met ʼn beeldskone vroulike medevlieënier, ʼn helikopter, Russe en Kalasjnikofs. Die skrywer kla die omkopery en korrupsie aan wat onder sy aandag gekom het tydens sy werk as vertaler en tolk. Die leser kan avontuur, aksietonele verwag en daar word so ʼn bietjie gekafoefel ook ...

Die skrywer onthul ook ʼn paar besonderhede oor die politieke gebeure van die afgelope dekades en sê onomwonde wat hy dink van sekere mense wat dink hulle is baie belangrik. Hy beskryf die woelige agtergrond waarteen die gebeure hom afspeel in en om Mali se hoofstad Bamako.

Die vae grense tussen werklikheid en fantasie word verbloem deur die hallusinasies wat die skrywer ervaar as gevolg van malariamedikasie. Dit laat die leser wonder wat het rêrig gebeur – wat is aangedik of moontlik versin?

Die skryfstyl is nuut en vars, met ʼn goeie dosis humor en woordspeling en sal vir seker die leser wat meer verlang as ʼn alledaagse vaal verhaal, se verbeelding aangryp en meer as genoeglik laat.

Haar kind. Haar seuntjie wat ’n ma se hart se punt is. Haar Piepies. Haar bondeltjie liefde.

Al skyn die son en is die somersdag gevul met voëlsang, dit raak donker.  ’n Helder sonskyndag word ’n nagdonkerte wat haar meteens insluk.

Dit was die begin van ’n pad wat ’n ma moes stap wie beskuldig en aangekla was vir manslag.

Die koerant basuin dit uit; hoofopskrifte, koerantbaniere op lamppale, sosiale media. Die wrede media draai nie doekies om nie: Ma ry kind dood.

Hierdie boek bied aan die leser die juistheid aangaande hierdie traumatiese gebeure en die realiteit rondom die lewe van Bernadette Small, voor- en na die gebeure.

Dit is ’n roerende vertelling uit die mond van ’n ma wat haar eie lewe sou gee vir haar kind. Dit bied in diepte insig oor die spige, skuldgevoelens en vertwyfeling wat ’n vrou weg dwing van geloof, familie en haar huwelik.

Deur haar vertellings neer te pen, is Small nie opsoek na bejammering nie, maar wil eerder die omstandighede belig, bespiegelinge opklaar en ander na haar oorwinning lei.

Hierdie uitsonderlike boek – Dinosourus, ’n docket en die dood – is nie geskryf vir taalpuriste nie, maar is neergepen uit die hart van ’n wonderlike vrou wat nederig bly in haar strewe na vrede en vir AJ tog op haar eie manier rus bied.

Tydskrifte was tog te gewillig om haar destydse lewensverhaal op te slurp vir sensasie.

Sy is die joernalis, verlief op ’n reeksmoordenaar wat deel was van die Krugersdorp-moorde. Hoe is dit moontlik dat ’n pragtige, getroude jong vrou verlief raak op ’n man wat die gruwelikste moorde gepleeg het? Hoe is dit moontlik dat ’n reeksmoordenaar, met bloed aan sy hande, ’n vrou ’n roos kan gee en haar met trots op sy hande dra? Le Roux Steyn – wie is hy regtig en hoe het hierdie liefdesverhaal gebeur?

Wat is die waarheid en wat is onwaar? Was dit regtig liefde of was dit ’n geleentheid vir iets groter? Wat is die storie agter die storie; die verhouding, ondersoeke en die skuldiges?

Marizka Coetzer het by ’n doodloopstraat gekom. Dit was tyd om terug te draai en ’n nuwe pad te kies, maar nie sonder afsluiting nie en nie sonder om haar eie stem te laat hoor nie. Hiérdie is haar storie in haar eie stem.

     DIE DUIWEL IS IN DIE DETAIL:  ‘n Selfmoord poging laat mens groot skrik; wakker skrik ... en ontnugter. Dit is op daardie oomblik wat mens besef hoe kwesbaar en hoe kort die lewe is.

Maar al my dade – elke liewe daad – het ongelukkig die steenkool en stoker voorsien vir my eie persoonlike runaway train en hierdie een het nie remme nie.

Die verhouding met my gewese moordenaar-kêrel en die etiket as ’n moordenaar se meisie is een van die eerste labels wat moes weg. Hierdie etiket was in die verlede in ‘n negatiewe konteks op my geplak en so gelaat.

Maar ek is meer as dit en ek verdien ook meer as dit, en hy ook. Ek is meer as ‘n moordenaar se meisie. En hy is meer as ‘n moordenaar as ‘n lover. En as julle weet wat ek weet sou julle dadelik julle gordels vasmaak en vasklou, want hierdie storie is wilder as ‘n western film op sy beste.

Sy hoop was dat dit deur hulle sou bly voortbestaan en voortleef. Maar die grootste hoop wat hy gehad het, was dat sy dood 'n groter getuienis vir die Koninkryk sou beteken as sy lewe hier op aarde.

My hoop as sy ma is dat ek deur die skryf van my deel van die verhaal, 'n bydrae sal maak tot die vervulling van sy hoop vir die Koninkryk. My hoop is ook dat my verhaal mense se lewens sal verander tot voordeel van God se Koninkryk. My hoop is dat elkeen wat hom geken het en met hom besigheid gedoen het, bewus sal word van die feit dat daar ALTYD hoop is, wat ook al die omstandigheid. My hoop is dat mense hul denke so sal verander en dit ten volle sal rig op die enigste HOOP wat saak maak. My hoop is om mense weer teen hooploosheid in te laat hoop.

Brenda, haar hond, Harper en die menige ander diere wat sy red en versorg.

Soos Brenda is, so is haar reisverhale: vol emosie, meevoering, beskrywing en kleur. Dis amper soos die Nederlandse woord "empassionele" – sy voer die leser saam na wêrelde en plekke waar jy smag om te wees en selfs na plekke waar jy miskien al was, maar dit nie uit haar oë gesien het nie. Maar ek moet ook bieg: ek sou nie daardie plekke só kon beleef sonder haar nie.

Brenda beskryf haar ervaring met die liefde en passie sonder om dit vulgêr of goedkoop te maak, maar eerder 'n half onskuldige, of naïewe ervaring daarvan, soos 'n blom wat in die oggend oopvou, sonder om te weet hoe die wêreld gaan wees.

Lees hierdie boek - DIe lewe - 'n reis - ervaar haar wêreld.